Hastalanan veya Rapor Alan İşçinin İşten Çıkarılması

İstirahatli (raporlu) olan başka bir ifade ile uzun süre istirahat kullanan veya hastalığı nedeniyle işe gelemeyen işçinin, hangi hallerde işten çıkarılabileceği 4857 sayılı İş Kanununun “İşverenin haklı nedenle derhal fesih hakkı” 25 inci maddesinde belirtilmiştir. 

İlgili madde uyarınca;

a) İşçinin kendi kastından veya derli toplu olmayan yaşayışından ya da içkiye düşkünlüğünden doğacak bir hastalığa veya engelliliğe (sakatlığa) uğraması halinde, bu sebeple doğacak devamsızlığın ardı ardına üç iş günü veya bir ayda beş iş gününden fazla sürmesi yani işçinin istirahatli (raporlu) veya istirahatsiz ardı ardına (peş peşe) üç iş günü veya bir ayda beş iş gününden fazla işe gelmemesi halinde işveren işçiyi işten çıkartabilir.

b) İşçinin tutulduğu hastalığın tedavi edilemeyecek nitelikte olduğu ve işyerinde çalışmasında sakınca bulunduğunun Sağlık Kurulunca saptanması durumunda işveren işçiyi işten çıkartabilir.

c) Yukarıda belirtilen haller dışında; işçinin hastalık, kaza, doğum ve hamilelik gibi hallerinde isitirahat (rapor) kullanması, dolayısıyla da işe gelmemesi sebebiyle, işveren için iş sözleşmesini bildirimsiz fesih hakkı yani işçiyi işten çıkarma hakkı; istirahat (rapor) süresinin işçinin işyerindeki çalışma süresine göre İş Kanununun 17 nci maddedeki bildirim (ihbar) sürelerini altı hafta aşmasından sonra doğar.

Bu ihbar süreleri şöyledir :

* İşyerindeki kıdemi 6 aydan az olan işçi için 8 hafta

* İşyerindeki kıdemi 6 aydan 1.5  yıla kadar olan işçi için 10 hafta

* İşyerindeki kıdemi 1.5  yıldan üç yıla kadar sürmüş olan işçi için 12 hafta

* İşyerindeki kıdemi 3 yıldan fazla sürmüş olan işçi için 14 hafta

aşması halinde işverenin iş sözleşmesini feshetme yani işçiyi işten çıkarma hakkı doğar. Bununla birikte, işverenin bu şekilde işçiyi işten çıkarma hakkı doğmuş olsa da, işçi işyerinde bir yıllık çalışma süresini doldurmuşsa işverenin kendisine kıdem tazminatı ödemesi gereklidir.

Doğum ve hamilelik hallerinde yukarıda belirtilen süreler İş Kanununun 74 üncü maddesindeki sürenin bitiminde başlar. Sözkonusu 74 .maddenin birinci fıkrasında; “Kadın işçilerin doğumdan önce sekiz ve doğumdan sonra sekiz hafta olmak üzere toplam 16 haftalık süre için çalıştırılmamaları gerekmektedir. Çoğul gebelik hallerinde doğumdan önce çalıştırılmayacak sekiz haftalık süreye iki hafta süre eklenir. Ancak, sağlık durumu uygun olduğu takdirde, doktorun onayı ile kadın işçi isterse doğumdan önceki üç haftaya kadar işyerinde çalışabilir. Bu durumda, kadın işçinin çalıştığı süreler doğum sonrasındaki sürelere eklenir. Kadın işçinin erken doğum yapması halindeyse; doğumdan önce kullanamadığı çalıştırılmayacak süreler, doğum sonrasındaki sürelere eklenerek kullandırılır.” hükümleri yer almaktadır.

İşveren yukarıda belirtilen süreleri beklemeden hastalığı veya istirahati nedeniyle işe gelmeyen işçiyi işten çıkartırsa, kıdem tazminatı yanında ayrıca işçiye Kanunun 17.maddesinde belirtilen bildirim süresine ilişkin ücret tutarında tazminat (ihbar tazminatı) ödemesi gerekecektir.