Değişim Döngüsünde; Geçmise İhanet

Çalışma arkadaşlarımızın iş yapış biçimlerine dair değerlendirmelerimiz vardır ve genelde bu kişiler bir anlamda şirket içerisinde bu özellikleriyle de bilinir ve kabul görürler.

 Mehmet  için: “Azimli, hırslı, adil ve kararlı  biridir, bitmeyecek bir enerjisi vardır.”

Zeynep  için: “Hatasız iş yapar, sıkılmadan detaylıca anlatır, departmana yeni katılanlara çok güzel iş öğretir, herkese yardımcı olmayı sever”

Kenan  için: “Herşeyi milimine kadar hesap eder, detaylandırır, plansız iş yapmaz,işi hatasızdır”

Bu değerlendirmelerimiz  bulundukları  pozisyonlar içindir ve  bu haliyle  etiketleriz.

Bu kişiler iş yaşamında bu özellikleriyle başarılı olmuşlar ve bu özellikleriyle takdir görmüşlerdir. Bu özelliklerin çok iyi özellikler olduğunu da söyleyebiliriz. Eğer bu özellikler doğru yerde değerlendirilirlerse.

Bu kişilerin bugüne kadar  bulundukları pozisyondan bir üst  yönetici pozisyona geçtiklerini düşünelim.

O zaman Mehmet in bu hırslı, enerjik ve sorun çözen yapısı sadece işe odaklanarak  ikili  ilişkilere  zaman  ayıramamasına,yeterince kişileri  analiz edememesine,  ikili ilişkileri  iyi  yönetememesine,

Zeynep in bu çalışkan ve yardımsever yapısı  gerektiğinde “Hayır” demeyi bilmeyen ve iş delege edemeyen bir yönetici olmasına,

Kenan ın bu kadar detaycı olması da  zamanı  iyi  yönetememesi, anlık değişimlerde bu değişimlere ayak uyduramamasına neden olabilir.

Bu kişilik özellikleri, bir ekip içerisinde bu özellikleri ile değerlendirildiğinde iyi bir ekip çalışanı olarak göz doldurur. Fakat iş artık,  yönetmeye geldiğinde bu özellikleri bir ileriye götürebilmek ve bu  özelliklerin yanında  başka  özelliklerinizi, potansiyelinizi açığa çıkartmak  gerekecektir.Sonuçta bulunulan pozisyondan başka bir pozisyona geçmekte  bir değişimdir ve bu değişimi iyi yönetmek, bugüne kadar kullanmadığınız yeteneklerinizi fark etmeniz gerekecektir.Yoksa bugüne kadar size başarı kazandıran bu özellikleriniz, yanına hiçbirşey katmadan, tek başına kullanıldığında bu haliyle  karşınıza engel olarak karşınıza çıkabilecek, yeni pozisyonunuzda başarısızlık olarak nitelendirilebilinecektir. 

Burada hemen aklıma gelen bir olayı paylaşmak isterim:

Uzun yıllardır birlikte çalıştığımız o güne kadar kararlı, mantıklı ve adil olarak gördüğüm bir yönetici ile şöyle bir vakamız olmuştu;

Şirket çok büyük bir değişim sürecinde iki  farklı şirketin birleşme sürecini yaşıyoruz.  Bu olayda da o güne kadar olduğu gibi, ortaklaşa bir karar almamız gerekiyor.O güne kadar çalıştığımız şirketin duruşu ve kuralları çok belirgin,   diğer birleşilen şirketse kuralları çok oturmamış ve diğer şirket kadar bu anlamda kurumsallaşamamış.Sonuçta bir uyum sürecindeyiz. O zamana  kadar bu yönetici ile aldığımız kararlar ve ortaklaşa sergilediğimiz bir tutumumuz var.Fakat artık bu uyum süreci ile birlikte iki şirketi tek bir ortak noktaya getirmemiz, yani birbirlerine biraz esneterek, ortak duruşa getirmemiz  gerekiyor.Bir çalışan için karar almamız gerekiyor, ben bu olayda biraz esnememiz gerektiğini söylediğimde,bana bu yönetici şöyle demişti.

“Bizim yıllardır bu durumda hiç affımız yok ve şu kararı alıyorduk, şimdi böyle yapmazsak  geçmişimize ihanet  olmaz mı?”

Bu yönüyle baktığımızda, birleşilen diğer şirkette aksine böyle bir olayda hiçbirşey yapmıyordu, bu durumda  bizim için süregelen kararı almak artık  haksızlık olarak karşımıza çıkacaktı ki, sonuçta  iki  farklı kültürdeki şirketi tek çatıda toplamıştık.

İşte o gün değişimin önündeki ilk psikolojik engeli “geçmişimize ihanet etmemek” üzere duyulan duygusal bağlılık olarak nitelemiştim.

O güne kadar iyi olan bir özellik,  sonraki zamanlarda karşımıza engel olarak çıkabilir. Bu yöneticide de olduğu gibi, o güne kadar olan kararlı ve adil duruşu değişim döneminde değişime ayak direyen, uyum gösteremeyen, statükocu bir kişilik olarak görülebilinir ve geçmişin doğru ve ona başarı kazandırmış  özelliği değişim karşısında sorun olabilirdi.